சுமார் 100 முதல் 250 மில்லியன் ஆண்டு வாக்கில் முதல் தலைமுறை நட்சத்திரங்கள் உதிக்க ஆரம்பித்தன. ஆற்றல் ஏற்ற தாழ்வுகளால் மேகம் போன்ற ஆதி கேலக்ஸிகள் ஆங்காங்கே குவிய ஆரம்பித்தன. அவற்றிடையே முதல் தாரகைகள் கண் விழித்தன.ஆரம்பத்தில் ஆதி கேலக்ஸிகள் ஹைட்ரஜன், ஹீலியம் வாயுக்களைத் தவிர வேறு ஏதும் உருவாகாத நிலையில், ஆதி விண்மீன்கள் பெரிய ஹைட்ரஜன் கோளங்களாக பல்லாயிரம் மடங்கு ஒளி வீசிய படி இருந்தன.
பல விண்மீன்கள் சீக்கிரமே பழுத்து வெடித்துச் சிதறின. அந்தச் சிதறல்களில் ஏராளமான கனரக அணுக்களும் இருந்தன. சில சுருங்கி கரும்துளைகளாக மாறி கேலக்ஸி குவியல்களின் மையமாக விளங்க ஆரம்பித்தன.
ஒவ்வொரு சூரியனும் (அதாவது நட்சத்திரங்களும்) எப்போது நாம் சுருங்கி பாக்கு அளவுக்கு குறைந்து போவோம் என்று காத்துக் கொண்டு இருக்கின்றன. ஆனால் அந்த நசுக்கமே அதன் விரிவுக்கும் காரணம். நசுக்கத்தால் ஏற்படும் அணுக்கரு பிணைவுகளால் அணுசக்தி வெளிப்படுகிறது. அந்த அணுசக்தியின் வெப்பம் சூரியனை பன் மாதிரி உப்ப வைக்கிறது. ஒரு பக்கம் நசுக்கமும், மறுபக்கம் விரிவும் சேர்ந்து சூரியனை ஒரு நிரந்தர கோளமாக நிறுத்தி வைக்கிறது.
தொடரும்...
- கிழக்கு தாம்பரம் வி. பாலசுப்ரமணி, அலைபேசி: 99520 67358
No comments:
Post a Comment